Imię: Valentin
Nazwisko: Honses
Pseudonim: -
Wiek: 20 lat
Płeć: Mężczyzna
Orientacja seksualna: hmm... chyba hetero
Rasa: Człowiek
Majątek: Przeciętny

Charakter: Valentin to onieśmielony swoją innością chłopak, mający kompleksy na punkcie swego wyglądu. Jak większość albinosów zawsze był chorowity i słaby fizycznie co odbiło się na jego psychice. Do tego poważna wada serca i świadomość, że śmierć może przyjść w każdej chwili powoduje, iż we wszystkim co robi jest bardzo zdeterminowany, a także nieustępliwy w dążeniach... To osoba o melancholijnym charakterze. Uroczy romantyk w którego sercu bez przerwy gości strach o własne życie... Na ogół stara się jednak być pogodny i optymistycznie nastawiony do życia, ale czasem widać, że robi to na siłę.
Nie chętnie mówi o sobie, wiedząc, że czasem nie jest w stanie powstrzymać fali strachu, która go ogarnia. To wszystko powoduje, że sprawia wrażenie nieobecnego i smutnego, choć uśmiecha się niezwykle pięknie. Ciężko jednak ten uśmiech wywołać.

Historia: Valentin urodził się w szczęśliwej rodzinie. Ma kochających rodziców, którzy bardzo o niego dbają i kilku przyjaciół... Jego życie było by naprawdę piękne gdyby nie inny defekt, a mianowicie to, że urodził się z wrodzoną wadą serca. Przez to zawsze łatwo się męczył, siłą rzeczy był wykluczany z życia towarzyskiego, spędzając większość dzieciństwa w szpitalu. Nigdy nie miał apetytu bo miał problemy z przełykaniem pokarmu, stąd więc jego wątła postura. Do tego brak pigmentu w skórze popularnie nazwany albinizmem jeszcze bardziej osłabiał jego organizm. Dzieciństwo spędził więc w murach szpitala, nie mając dużo styczności z rówieśnikami. Przeszedł kilka operacji, lecz szansa na to, że dożyje trzydziestu lat jest znikoma, więc Valentin oswojony jest z obecnością śmierci, choć nigdy do końca się z nią nie pogodził. Obecnie studiuje medycynę, mając nikłą nadzieję na ukończenie szkoły, zrobienie specjalizacji i zostanie lekarzem.

Zawód: student

Wygląd: Valentin jest niewysokim, szczupłym chłopakiem o albinotycznej urodzie, która mimo dziwności idealnie do niego pasuje. Dzięki temu nie trudno wyłowić go z tłumu szarych obywateli.
Jego skóra jest tak chorobliwie blada, że niemal przezroczysta... widać pod nią błękitne zarysy żył. Długie, cieniowane, sięgające niemal połowy pleców włosy, są zupełnie białe. Najczęściej wiąże je jednak w luźny koński ogon.
Rysy jego twarzy są dość delikatne, niemal dziewczęce, a duże oczy koloru bryły lodu okolone jasnymi rzęsami, oraz różowe usta, jeszcze potęgują tę delikatność. I gdyby nie typowo chłopięca sylwetka, można było by pomylić go z kobietą.
Gustuje w wygodnych strojach i delikatnych materiałach. Najczęściej ubiera się w miękkie golfy w pastelowych barwach, oraz jeansy.
Na lewym nadgarstku zapleciony ma dość gruby czarny rzemień, którego uparcie nigdy nie zdejmuje.