Noc go zaskoczyła, a od domu dzielił go jeszcze naprawdę spory kawałek drogi. Że też akurat dzisiejszego dnia musiał się wybrać pieszo. Do tego skrót, który wybrał nie okazał się najlepszym pomysłem.
Otwierał szeroko oczy by dostrzec w ciemności zarys ścieżki i by z niej nie zboczyć.
Cisza była niemal namacalna, tylko od czasu do czasu przecinana odległymi odgłosami miasta. Jego miarowe, szybkie kroki były dokładnie słyszalne, szczególnie dla wyczulonych uszu. Nie krył się przecież ze swoją obecnością przekonany, że o tej porze raczej nikogo tu nie spotka. Jakże więc był zdziwiony kiedy wpadł niemal na dość osobliwą postać.
Zatrzymał się patrząc szeroko otwartymi oczami na mężczyznę, którego kroków nie usłyszał pomimo ciszy jaka wokół panowała.
- przepraszam - bąknął cicho chcąc go uprzejmie wyminąć. Nie szukał kontaktu wzrokowego, lepiej przecież było nie zaczepiać dziwnie wyglądających ludzi pod kopułą nocnego nieba...

Czując dotyk dość zuchwały, choć może tylko będący wynikiem zwyczajnego odruchu, otwarcie spojrzał w twarz nieznajomemu. Napotkał jego spojrzenie lecz tylko przez krótką chwilę miał okazję przyjrzeć się mu, potem twarz mężczyzny przesłoniła woalka mroku.
Słowa które wypowiedział dziwnie nie pasowały do zdarzenia, nie miały sensu... bo któż normalny wpadając na ludzi zaczyna mówić o pięknie nocy?
Ale kto też w obecnych czasach zakłada na siebie strój z poprzedniej epoki?
Raidon bezwiednie zwrócił wzrok w głąb lasu, naszła go bowiem myśl, że przecież jeszcze długa droga przed nim, jednak nie miał zamiaru być nieuprzejmy. Uśmiechnął się grzecznie i powiódł wzrokiem po nocnym niebie widzianym przez niewielki prześwit między baldachimem gałęzi.
- prawda, o ile ktoś lubi noc... - odparł zwyczajnie, burząc nieprzyjemnie ciszę dość silnym głosem. Nie czuł potrzeby uczczenia tej pory doby szeptem, jak robiła to większość ludzi. Nie należał do osób o wyjątkowo romantycznej duszy. Nie przepadał za tą porą, nie żeby czuł strach, ale męczył go mrok w którym wszystko się ukrywało zmuszając oczy do intensywniejszej pracy.
Stał spokojnie patrząc na sylwetkę nieznajomego, czekając jego ruchu czy słów. Miał tylko cichą nadzieję, że nie natknął się na kogoś należącego do sekty bądź innego równie dziwnego stowarzyszenia.

Ostatnio edytowany przez Ral Eto (2011-01-12 11:25:10)

Ton głosu nieznajomego zupełnie nie był tym czego Ral by sobie życzył. Nie żeby miał on brzydką barwę, ale własnie ton z jakim słowa zostały wypowiedziane był bardzo nieprzyjemny... przeszedł mu po plecach zimny dreszcz. Gorsze jednak od głosu było jego spojrzenie. Ale Ral się nie ugiął. Ściągnął tylko brwi patrząc w mroku w zimne oczy nieznajomego mężczyzny.
- mogę na ten temat polemizować - odparł spokojnie. W sumie nie powinien z nim dyskutować, nie wtedy gdy tamten mówił w ten sposób, ale...
Słowa i barwa głosu wampira była niesamowita kiedy wydawał rozkaz, ale to było odrobinę za mało by zmusić do czegoś człowieka o tak silnej psychice jak Rala, nie mniej jednak nie był na rozkaz obojętny co objawiło się tym, że się nie poruszył. Trwał w upiornej ciszy przerywanej tylko miarowym jego oddechem.

Wtedy nie zwrócił uwagi na to, że słyszy tylko swój oddech, a nawet jeżeli by się spostrzegł to i tak zrzucił by to na karb zmęczenia czy zwykłych zwidów. Przyglądał się zatem sylwetce i twarzy mężczyzny. Blask księżyca, który odbijał się od tafli wody powodował tylko, że nieznajomy wyglądał upiornie, nieziemsko.
Czarne niczym węgiel oczy Rala zatrzymały się na otchłani spojrzenia swego nocnego towarzysza rozmowy.
Pomimo naglącego niesamowitego głosu nie usiadł. Przykucnął obok niego z niejakim ociąganiem odwracając od niego wzrok i kierując go na tafle wody.
- czy to ważne? - odparł zamyślonym głosem - nie lubię nocy i tyle. Jest... nieprzyjemna
Wymawiając ostatnie słowo znów spojrzał w twarz nieznajomemu. Bez cienia uśmiechu czy choćby jakiegoś głębszego uczucia. Zwyczajnie po prostu patrzył nie wyrażając nic.

- zależy jak się do tego odnieść - odparł trochę zbity z tropu, że nieznajomy postanawia drążyć ten temat, kiedy Ral miał wrażenie, że swoimi słowami zakończył dyskusję. Kiedy mężczyzna patrząc uparcie w czarną taflę wody zapytał czy Raidon umie pływać, jego czarne oczy rozszerzyły się w zdziwieniu i przejawie lekkiego lęku. Wstał więc odsuwając się krok do tyłu.
- kiedy jest na tyle ciepło, owszem... - powiedział ostrożnie. Nie wyjawił mu swojego imienia. Pomimo tego, że mężczyzna miał w sobie coś niewytłumaczalnie przyciągającego, to jednak była noc, ubrany był dziwnie i zachowywał się równie niezwykle. Nie ufał mu więc, ale... był intrygujący.
- dlaczego pan pyta?
Wpatrywał się w ciemny kontur postaci nieznajomego, uparcie szukając w nim jakiś zbyt gwałtownych ruchów, które mogły by utwierdzić go w przekonaniu, że powinien się już jak naj szybciej oddalić.

Spojrzenie nieznajomego było obezwładniające, gdyby tylko mu się poddać. Jego... pustka? mogła pochłonąć, i gdy Raidon zdał sobie z tego sprawę, poczuł uścisk w żołądku. To śmieszne tak ludzkie uczucie mieszanki niepewności i podniecenia spowodowało, że się odrobinę pogubił, bo nie był do końca pewny swoich odczuć. Zwyczajnie trochę go zaskoczyły.
Obserwował swojego nocnego rozmówcę lekko przymrużonymi oczyma nie odpowiedział nic na jego słowa. Kiwnął tylko głową i skierował kroki w stronę ścieżki, którą podążał do domu.
"Do zobaczenia"... dla czego miał wrażenie, że to obietnica?

z/t