Imię: Ichiro
Nazwisko:Kyoji
Wiek: 19 lat
Płeć: Mężczyzna
Orientacja: Homoseksualny
Rasa: Człowiek
Majątek: Ubogi
Charakter:
Kompletnie zagubiony w świecie do którego nie pasuje. Usiłuje być, jak brat, twardy, nieugięty, momentami wręcz okrutny, myślący tylko o sobie, ale dzięki temu zawsze osiągający to, co chce. Tego zresztą wszyscy od niego wymagają, musi być przydatny, więc nie może siedzieć wiecznie w swoim świecie. Odkąd był mały, walczył ze sobą, pełen kompleksów usiłował wyzbyć się łagodności, delikatności. Wciąż słyszy, że świat wcale nie jest piękny i łagodny, a jeśli tego nie zrozumie, dopiero zobaczy, co znaczy cierpieć. W ten sposób wrażliwy chłopak marzący o ciepłym kącie, wykształceniu, czy bliskiej osobie zaczął ukrywać się za maską obojętności, oschłości. Brat uczył go, jak się bić – mimo iż jest delikatnej postury, bardzo drobną osobą, zna słabe punkty w ciele człowieka, jest szybki i zwinny. Zazwyczaj ironicznie uśmiechnięty, stara się sprostać stawianym przed nim wymaganiom, pozwalając sobie na krótkie chwile melancholii dopiero, kiedy nikt nie widzi.
U jego boku zazwyczaj można zobaczyć psa – z pozoru groźnego dobermana, w rzeczywistości potulnego, przyjaznego psiaka. Chłopak wykradł go w wieku piętnastu lat jako szczeniaka, mającego w przyszłości brać udział w walkach psów i nie zgodził się pozbyć. Nigdy nie umiał patrzeć, jak jakiemuś zwierzęciu dzieje się krzywda.
Skrycie zakochany w sztuce. Chodzi na każdą darmową wystawę, od zawsze skrycie marzył, by uczyć się malować, czy grać na pianinie, fortepianie, czy skrzypcach. Zdarza mu się siedzieć na ławce niedaleko opery, czy teatru, patrzeć na wchodzących doń ludzi i marzyć, że kiedyś sam znajdzie się w środku, lub szkicować ich w tych wytwornych strojach.
Historia:
Urodzony w ubogiej rodzinie z bezrobotną matką i ojcem co chwila jak to zawsze określał 'łapiącym fuchy', od których zależało, czy następny miesiąc będzie do zniesienia, czy nie. Najbardziej zaradną osobą w rodzinie wydaje się być dla Ichiro jego starszy brat, od najmłodszych lat usiłujący radzić sobie na własną rękę i wymagający od chłopca tego samego. Kiedy Ichiro był mały, brat mu imponował. Pieniędzmi, jakie był w stanie zdobyć, ludźmi, którzy się go bali. Drugiej strony takiego życia brat jeszcze nie chciał mu pokazywać – pieniędzy, jakie sam jest winien i ludzi, których on się boi. Zamieszany w niezbyt ciekawe interesy w końcu wciągnął w to i młodszego brata. Ten nie chciał słuchać o tym, co planują, lub co już zrobili, ale nie mógł pokazać po sobie, że cokolwiek go przerasta. W ten sposób po liceum nie poszedł na studia na życzenie brata, który stwierdził, że nic po tym nie będzie miał, został uwikłany w jego szemrane interesy. Wciąż nie mają wiele pieniędzy – zawsze kiedy widzi, że brat z nimi wraca, słyszy, że to na spłatę długów, czy na później. Lub cokolwiek innego – jednak ich stan majątkowy znacznie się poprawił, Ichiro uwierzył więc, że tak będzie lepiej.
Zawód: Oficjalnie brak.
Wygląd:
Ichiro jest niewysoką osobą o delikatnej posturze. Przez lata ćwiczeń, jego ciało ładnie się uformowało, choć mięśnie na jego ciele nigdy nie były zaznaczone bardziej, niż delikatnymi liniami. Delikatne wcięcie w talii zazwyczaj stara się zakrywać pod za dużą koszulą nieświadom faktu, iż tylko je podkreśla. Właściciel długich jak na jego wzrost, zgrabnych nóg i drobnych, delikatnych dłoni z długimi, zgrabnymi palcami. Cera Ichiro jest delikatna, gładka, blada, sprawia wrażenie, jakby przesuwając po niej delikatnie paznokciem można było zrobić ranę. Duże, wyraziście błękitne oczy zazwyczaj zakryte są lekko jasną grzywką. Ma ładne, choć dość blade usta.