"Ludzie ze szkła. Dzieci łez. Potomkowie wojen, odziani w krwawy jedwab. (...) Tacy właśnie jesteśmy. I żyjemy tu od wieków... Wiecie o tym, Słoneczni? Okryci woalką maskarady przetrwaliśmy tysiące lat. Kolejne tysiąc przed nami. Zejdziesz z drogi, czy staniesz się częścią naszej krwawej układanki...?"
[ Niezbieżność ze zdjęciem - rama łoża biała, pokryta jedynie srebrnymi liniami. ]
Niebiańska atmosfera Domu Zła kondensuje się w tym miejscu. Jak każda komnata, i ta odwiedzana jest bardzo rzadko, choć stale utrzymywana w czystości przez służbę.
Offline